سلام دوستم , متنتم مثل خودت دوس داشتني و بانمک بود .با وجود تاسف از واقعيات اما مرسي از اين همه انرژي که از متنت گرفتم. موفق باشي.

اندر احوالات شيخ و مريدان حکايت ها نهفته است...

بنده دچار عذاب وجدان شدم.چون رسم مهماني کردن در شريعتي رو من شروع کردم وبعد از من .....وانگار استاد محترم بعد از ما اين رسم رو خيلي شيک تر و مجلسي تر براي گروه هاي ديگه ادامه دادند. البته ما فقط به چاي و نهايتا بيسکويت بسنده ميکرديم ولي الان مثل اينکه پذيرايي ها ارتقا پيدا کرده به سمت هات چاکلت و کرانچي و .....

زکات کاملي داده شدندي براموخته هايمان در شريعتي فقط جهت اينکه اين عبد حقير نيز در قسمتي از اجر ثواب اين زکات کامل جنابتان شرکتي داشته باشد بلکه.در روز وعده.داده همين زکات دستگير گردد و مارا از پل مذکور و معروف بگذراند يک نکته ي نه چندان کلفت را تکليف ميدانم برخود که خاطر نشان کنم و ان اينکه کاراموزان جان توجه داشته باشند که در زمان هاي استراحت يا به قول فرنگي ها همان رست هيچگونه وجه نقدي با خود به همراه نبرند چون ممکن است در بند رودربايستي قرار گرفته و براي اظهار باز هم به قول فرنگي هالارج بودن مجبور شوند ساير دوستان را به ميان وعدهداي بسيار ناچيز و ناقابل ميهمان کنند ...