مانند این کودک خدا را دوست داشته باشید

در یک بعد از ظهر زیبا که خبری از گرمای شدید عربستان نبود و نسیم خنکی در کوچه های شهر مدینه می وزید.
گنجشک ها بر فراز نخل های سرسبز و خرم در پرواز بودند و از روی زمین دانه بر می چیدند.
کودکان دسته دسته شادی کنان در کوچه بازی می کردند و به دنبال یکدیگر می دویدند.
هنگامی که بچه ها در حال بازی بودند پیامر(ص) به همراه چند تن از یارانش از آن جا می گذشتند.
یکی از پسر ها با دیدن پیامبر(ص) به سرعت به طرف ایشان دوید و در مقابل آن حضرت ایستاد.
پیامبر(ص) با دیدن آن کودک فرمود:سلام علیکم ای مرد جوان. کودک جواب داد:

علیکم السلام ای رسول خدا. پیامبر(ص) گفت: آیا مرا دوست داری؟ کودک گفت: آری به خدا قسم شما را خیلی دوست دارم.
پیامبر(ص) پرسید:آیا مثل چشم هایت؟ کودک گفت:بیشتر از آن ها پیامبر(ص)! پیامبر(ص) بار دیگر پرسید:مثل پدرت؟

پسر جواب داد:بیش تر از پدرم. پیامبر(ص) باز پرسید: مثل مادرت؟ کودک گفت: بیش تر از مادرم. پیامبر پرسید:

مثل جان خودت؟ کودک گفت: ای رسول خدا من شما را خیلی دوست دارم حتی بیش تر از جان خودم!

یکی از اصحاب گفت: آفرین!! احسنت!! بارک الله!!!
پیامبر(ص) که از جواب های کودک لذت میبرد برای آن که به اصحاب بفهماند که پاسخ های کودک از روی

آگاهی و فهم است به او گفت: آیا از خدایت نیز مرا بیش تر دوست داری؟ کودک جواب داد:

نه !... ای رسول خدا من شما را به خاطر خداونددوست دارم .

آنگاه پیامبر (ص) کودک را در بغل گرفت و او را بوسید. 

سپس رو به اصحابش کرد و گفت: شما هم مانند این کودک خدا را دوست داشته باشید.