حقيقتا فريضه ي امر به معروف و نهي از منکر درجامعه ي امروزي مهجورمونده ومتاسفانه اونقدر دربرابر گناه سکوت کرديم که اگر درحال حاضر بخواهيم به فردي تذکردهيم آنچنان مثمرثمر نخواهد بود و حتي گاها نتيجه ي منفي هم به دنبال داردشايد اگر در همان زمانهاي ابتدايي شکل گيري گناه درجامعه تدبيري انديشيده ميشدشاهد وضعيت اسفناک امروزي نبوديم....

همه رفتاراي ما بايد در چهارچوب اعتدال باشه، البته اعتدال در هر چيزي خطوط و منش خاص خودشو مي طلبه،در رابطه با روابط انساني آنچه که حتي جدا از تفاوت هاي جنسيتي بايد مدنظر افراد قرار بگيره وجه انساني و روحاني افراد هست و نه جسمي و جنسي و بايد در ارتباط و سخن گفتن با هر کسي ظرفيت و شخصيت فرد مقابل در نظر گرفته بشه و با حفظ حرمت، محدوده و سياست خاصي را در ارتباط با اشخاص در نظر گرفت و نبايد که بددل و داراي سوء ظن بود و نه متقابلا خيلي ساده انگار و ساده لوح بود که همه را برادر و خواهر خود بپنداريم. در آخر تأکيد ميکنم که ارتباط عمومي درست و خوب يک ويژگي عالي است که هر فرد بايد سعي در بدست آوردن آن داشته باشد.

سلام احاديث عالي بودند.