|
پرستاری 91 به نام نامی حضرت دوست که فقط نام اوست که نکوست
| ||
|
هرچقدر هم که سعی کنی بداخلاق باشی باز وقتی وارد اتاقشون میشی این فسقلی ها بلاخره مجبورت میکنن لبخند بزنی...
وقتی بعد از انجام همه ی کارهای ادمیت بچه ها (قد و وزن و زدن واکسن ها)لباسشون رو تنشون میکنیم ولای پتوها ساندویچشون میکنیم یه احساس جالب و هیجان انگیزی به ادم میده یه احساس علاقه و وابستگی..هرچند کوتاه مدت...انگاری دلت نمیخواد ازشون جدا بشی .... فک کنم همه ی ما روز اول که وارد اتاقشون شدیم از دیدن این همه فرشته ی کوچولو کنار هم هیجان زده شده بودیم.. [توسط: ] [ نظرات شما () ]
|
درباره وبلاگ  گرچه خود خسته وبیمار شدم ،دل ولی خواست پرستار شدم ،روی خوش صحبت شیرین همه از لطف خداست ،من در این راه فرشته صفت وهمسفر یار شدم* سلام دوستان گرامی به وبلاگ خودتون خوش آمدید لطفا پس از بازدید،نظرات خود را با ما در میان بگذارید.متشکریم* تمامی مطالب قبلی در قسمت آرشیو موجود است. ایمیل پرستاری 91: nursingsh91@gmail.com برای نمابش هرچه بهتر سایت از مرورگرهایی از جمله فایرفاکس و گوگل کروم استفاده نمائید. | |
| [ تمام حقوق مادی و معنوی این وبلاگ متعلق به گروه پرستاری 91 میباشد.] | ||
