پرستاری 91 به نام نامی حضرت دوست که فقط نام اوست که نکوست
| ||
قول بده که خواهی آمد اما هرگز نیا! اگربیایی همه چیز خراب میشود! دیگر نمیتوانم اینگونه با اشتیاق به دریا و جاده خیره شوم! من خو کرده ام به این انتظار به این پرسه زدن ها در اسکله و ایستگاه! اگر بیایی من چشم به راه چه کسی بمانم؟ [توسط: ] [ نظرات شما () ]
|
||
[ تمام حقوق مادی و معنوی این وبلاگ متعلق به گروه پرستاری 91 میباشد.] |