پرستاری 91 به نام نامی حضرت دوست که فقط نام اوست که نکوست
| ||
یکی از جمعه ها جان خواهد آمد
میلادت ستاره باران باد ای ستاره ی آسمان بی کسان.
وقتی تو نباشی؛ فرقی نمی کند شنبه باشد یا سه شنبه یا... تمام روزها جمعه است و زندگی تعطیل... ای آخرین توسل سبز دعای ما آیا نمی رسد به حضورت صدای ما؟!! شنبه،دوباره شنبه،سه نقطه چین... بی تو چه زود میگذرد هفته های ما!!!
وقتی عزیزمان گرفتار است، وقتی کسی که دوستش داریم دربند است، خواب و خوراک برای ما حرام می شود. به هر دری می زنیم که نجاتش بدهیم، پیش این بزرگ ، پیش آن شخصیت که کاری کند،دستی بالا بزند که آزاد بشود.اگر بخاطر بدهکاری باشد ، شب و روزمان میشود ذره ذره پول جمع کردن برایش، خسته نمی شویم از دوندگی ، همه وجودمان می شود امید و تلاش برای آزادیش،اگر خواسته ای از ما داشته باشد نهایت تلاشمانرا می کنیم که خواسته اش را برآورده سازیم. اما... داریم غذا می خوریم یادش که می افتیم اشتهایمان کور میشود، وقت عزاداری یاد او می افتیم و برای خلاصیش گریه می کنیم. وقت شادی، یاد گرفتاری او غمگینمان می سازد ، خلاصه بسته به مقدار محبتش میزان تلاشمان بیشتر می شود.... اما حالا... حدود هزار و اندی از گرفتاری... از غیبت عزیزترین عزیز عالم می گذرد!! عزیزی که از پدر، از مادر مهربان تر است... نگاری که دل از همه خوبان برده است... هم او که بزرگترین اتفاق خلقت بدست او رقم می خورد همان که لحظه ای از ما و امور ما غافل نیست ماچقدر برای آزادیش... برای ظهورش، دغدغه داریم؟ چه مقدار از لحظات یک روز... یک هفته...... یک ماه... نه! نه! اصلا یک سالمان را به او فکر می کنیم و برای ظهورش دعا می کنیم؟ اصلا وا قعا ظهورش را نزدیک می دانیم که باید بدانیم ؟ یا اصولا چقدر به خواسته اش از ما توجه می کنیم چقدر ... چقدر برای ظهورش دعا می کنیم؟ وقتی برای مصیبت شهادت دیگر امامانمان که گریه می کنیم آیا برای خلاصی امام حی و زنده مان دعا می کنیم؟ اگر امام زمان خود را رها کرده و دودستی چسبیده ایم به زندگی حقیرمان، پس دیگر چه فرقی با مردم کوفه عصر امام حسین علیه السلام داریم که امام زمانشان را یاری نکردند؟ اگر واقعا ادعا می کنیم که دوستش داریم... اگر در امامتش ثابت قدم هستیم باید در لحظه لحظه ی مان یاد او جاری باشد " به خدا سوگند که او غیبتی [سخت ] می کند . در آن غیبت، از هلاکت نجات نمی یابد مگر کسی که خدای عزوجل او را بر قول به امامت آن حضرت ثابت بدارد و او را در عصر غیبت بر دعای به تعجیل فرج او موفق بدارد ." باید برای ظهورش بسیار .. بسیار...بسیار دعا کنیم وقتی ایمان داشته باشیم که دعا اثر دارد دعا قضا را تغییر می دهد حتی اگر قطعی شده باشد. پس هر دعا ظهور ایشان را نزدیکتر می کند آنوقت که این باورت باشد... وقتی غمگینی برای ظهورش دعا می کنی... وقتی شادی برایش دعا می کنی... وقتی زیارت می روی برایش دعا می کنی... وقتی عبادت می کنی برایش دعا می کنی... عشقت می شود از او حرف زدن ... از او گفتن.. با او صحبت کردن... با او خلوت کردن ... حال اگر چه بمانی و چه بروی با اوهستی.. از او هستی... و به او می رسی.
[توسط: شعربافان ] [ نظرات شما () ]
|
||
[ تمام حقوق مادی و معنوی این وبلاگ متعلق به گروه پرستاری 91 میباشد.] |