"ارزش بیماری برای مومن"

حضرت صادق آل محمّد علیهم السلام حکایت فرماید:

روزى رسول گرامى اسلام صلّى اللّه علیه و آله ، در جمع اصحاب خود، سر به سمت آسمان بلند نمود و تبسّمى کرد.
یکى از افرادى که در آن جمع حضور داشت ، از آن حضرت سؤ ال کرد:

یا رسول اللّه ! امروز شما را دیدم که سر خود را به سوى آسمان بلند کردى و تبسّم نمودى ؟!

حضرت رسول صلّى اللّه علیه و آله فرمود: بله ، درست است چون که متعجّب شدم از دو فرشته

و مامور الهى که از آسمان بر زمین وارد شدند تا اعمال یکى از بندگان خدا

را - که هر روز نماز خود را به موقع انجام مى داد - در نامه عملش بنویسند.

لیکن چون آن شخص را در محلّ عبادت خود نیافتند،

هر دو فرشته به آسمان بازگشتند و به محضر ربوبى پروردگار عرضه داشتند:

پروردگارا! بنده مؤمن تو را در محلّ عبادتش نیافتیم ؛ بلکه او در بستر بیمارى افتاده بود.

در این هنگام خداوند متعال فرمود: بنویسید، اعمال و عبادات بنده ام را

تا زمانى که او در پناه من ، مریض و ناتوان از عبادت و دیگر کارها است ،

همانطورى که در حال سلامتى ، او عبادت مرا انجام مى داد و شما اعمال و حسنات او را مى نوشتید.
سپس در پایان فرمایش خود افزود:

همانا بر من لازم است ، پاداش بنده ام را در حال مریضى نیز بپردازم ؛

همچنان که در حالِ سلامتى او چنین مى کرده ام .